Gisteren toch weer even op internet naar de recente ‘cables’ gekeken die gelekt zijn vanuit de Amerikaanse Ambassade in Den Haag. Er is een prachtige tool cablesearch.org/ van een aantal Nederlandse en Vlaamse journalisten die alle documenten die op internet staan keurig doorzoekbaar maakt. Alleen de open bronnen zijn terug te vinden.
Na het lezen van de ‘cables’, en het ‘No, No, No’ van Wouter Bos, vroeg ik mij af welke implicaties het lekken van deze documenten in Nederland zal krijgen. Voor informatiebeveiligers, die ook willen optreden tegen personen die willens en wetens informatie lekken, gaat het denk ik een interessante periode worden. Ik kan mij namelijk niet onttrekken aan de indruk dat enkele van de Nederlanders die als bronnen in de betreffende Amerikaanse documenten worden genoemd, als ik naar de inhoud van de informatie kijk, zich schuldig hebben gemaakt aan het lekken van staatsgeheimen. Misschien wel tot op het niveau van Staatsgeheim GEHEIM en Staatsgeheim ZEER GEHEIM. Hier is artikel 98 lid 1 van Wetboek van Strafrecht interessant met het oog op het ‘No, No, No’ van Wouter Bos interessant. Voor de betrokken ambtenaren zijn de artikelen 98a lid 1 en artikel 99 van het Wetboek van Strafrecht leuk om een keer door te lezen. Volgens mij ligt het belang in Nederland bij de Nederlandse staat, en als een buitenlandse mogendheid onderhands informatie krijgt en ook nog gevraagd wordt besluitvorming te beïnvloeden waar ligt dan eigenlijk precies het te beschermen belang ? Gelukkig ben ik geen jurist en kan ik de feiten in relatie tot het Wetboek van Strafrecht niet goed duiden. Ook niet echt belangrijk.
Wat ik mij wel realiseerde, en dat is voor ons (informatie)beveiligers wel van belang, is dat als het verstrekken van vertrouwelijke informatie aan derden zonder gevolgen blijft voor de verstrekkers ook voor ons (informatie)beveiligers het hek van de dam is. Wij kunnen dan beveiligen wat wij willen maar als iemand de regels naast zich neerlegt – toch informatie aan onbevoegde derden verstrekt – en dit blijft als het uitkomt zonder gevolgen dan is geld uitgeven aan beveiliging niet echt meer zinvol. Een spannende periode dus en een nieuwe jaartelling; het jaar 0 na Assange. Een voorspelling voor het jaar 1 na Assange is dat iedereen erg voorzichtig wordt. Alles wat je zegt kan worden opgeschreven of, erger, worden opgenomen zonder dat je het weet. Het eerste kun je nog ontkennen, het tweede lastiger. Krijgen wij toch nog, weliswaar anders als gedacht, het gevoel van ‘big brother is watching us’. Volgens mij zeer onwenselijk en contraproductief. Hoe dan ook schadelijk voor (informatie)beveiligers. Helaas gaat het wel gebeuren.