Fotoverslagen

25 september was de VBN te gast in Museum het Rembrandthuis in Amsterdam. De bijeenkomst begon met een buitengewone ledenvergadering, waarin gestemd werd over de inzet van een creatief strategisch bureau dat de VBN gaat helpen zich te herpositioneren. Vervolgens kwamen specialisten op het gebied van museale beveiliging aan het woord en werd een rondleiding verzorgd.

Aan de bijeenkomst namen ongeveer 40 leden deel. 10 meer dan het maximum, dat aanvankelijk was gesteld. Een buitengewone ledenvergadering die aan het bezoek vooraf ging, werd door een aantal leden online gevolgd. Na nog wat bestuurlijke mededelingen was het de beurt aan het Rembrandthuis.

Securitymanager Lilian Ramcharan gaf uitleg over wat er komt kijken bij het beveiligen van een object als Museum Rembrandthuis. Zij is verantwoordelijk voor security, maar ook voor safety, bedrijfshulpverlening en richt zich sinds kort op het onderwerp cybersecurity. Zij vertelde kort iets over het Rembrandthuis en legde vervolgens uit wat Collectie Hulpverlening (CHV) inhoudt. Dat komt tijdens een incident aan de orde, zodra alle aanwezige mensen in veiligheid zijn gebracht en komt neer op het maken van slimme keuzes om de schade zoveel mogelijk te beperken.
De beveiliging is niet statisch. Er zijn regelmatig exposities met kunstwerken in bruikleen en die vereisen doorgaans aangepaste beveiligingsmaatregelen. Bruikleengevers stellen soms heel lastige eisen, aldus Ramcharan. Er wordt nauw samengewerkt met de brandweer en de politie. Voor de brandweer is het belangrijk om het ingewikkelde, ruim 400 jaar oude gebouw goed te kennen. Daarom worden regelmatig oefeningen georganiseerd. Ook werken de musea in Amsterdam onderling samen om dreigingen het hoofd te bieden. Verder zit het Rembrandthuis in een appgroep met ondernemers in de buurt. Serieuze incidenten heeft het Rembrandthuis tot nu toe niet meegemaakt. Het is er wel op voorbereid. Zo worden onder andere Red Teams ingezet om de alertheid van het personeel van tijd tot tijd te testen.

Iemand die ook veel van Red Teams afweet is Jan van Twillert, die een inleiding hield over hoe proactieve beveiliging kan bijdragen aan het succes van musea. Beveiliging maakt het mogelijk om tijdelijke exposities van zeer aantrekkelijke kunstschatten te organiseren. Zo blijven de bezoekersaantallen hoog. De beveiliging moet dan wel proactief zijn en bijvoorbeeld voorbereidende handelingen van een crimineel signaleren. Met ‘intelligence driven security’ kunnen we de crimineel een stap voorblijven. Op basis van de criminele planningscyclus kunnen dan effectieve maatregelen worden doorgevoerd. Daarnaast moet men de dreigingen en risico’s goed kennen. En vooral alles registreren, benadrukte Van Twillert. Dan laat je zien dat het nodig is en voorkom je dat de beveiliging op een gegeven moment wordt teruggeschroefd omdat er toch nooit iets gebeurt. En blijven oefenen. Proactief beveiligen betekent dat de beveiliger op potentiële dreigingen moet afstappen, door bijvoorbeeld een praatje te maken met iemand die zich afwijkend gedraagt. Dat lukt alleen maar als je continu blijft trainen. En maak verantwoordelijken eigenaar van het probleem. Iets wat je als van jezelf beschouwt, zal je altijd beter beveiligen.

Tot slot vertelde Epco Runia hoe het museum in 1911 tot stand is gekomen en waarvoor het gebouw in de jaren daarvoor werd gebruikt. De bijeenkomst werd afgesloten met een uitgebreide rondleiding en een gezellig diner in het toepasselijke restaurant Van Rijn aan het Amsterdamse Rembrandtplein.